Ciernik

Z Akwarystyka wiki
Ciernik
Gasterosteus aculeatus.jpg
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada promieniopłetwe
Rząd ciernikokształtne
Rodzina ciernikowate
Rodzaj Gasterosteus
Gatunek ciernik
Nazwa systematyczna
Gasterosteus aculeatus
L., 1758
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Ciernik (Gasterosteus aculeatus) - ryba z rodziny ciernikowatych. Zamieszkuje zbiorniki wodne o wodzie stojącej, a także zakola rzek gdzie prąd rzeki jest znikomy. Często występuje w tych samych zbiornikach co cierniczek. W zakolach rzek i w czystszych jeziorach pływa w ławicach. Występuje przy brzegu i na płyciznach bywa hodowany w akwariach ze względu na zmianę kolorystyki samczyków w okresie godowym. W okresie tarła samiec buduje gniazdo na ikrę. Nie ma wymagań co do jakości wody.

Występowanie 
Rejon Półkuli Północnej (występuje także w polskich zbiornikach).
Wielkość 
Do 9 cm.
Wygląd 
Trzy charakterystyczne ciernie na grzbiecie, szaro-srebrzyste ubarwienie (samiec w okresie godowym nabiera koloru czerwonego).
Hodowla 
Akwarium średnie lub duże, temperatura nie większa niż 22 °C, pokarm tylko żywy; uwaga - samczyki są bardzo agresywne w kontaktach z innymi samczykami, szczególnie w porze godowej.
Rozmnażanie 
Umieścić w akwarium gęste rośliny o delikatnych gałązkach (np. rogatek, wywłócznik), aby samczyk w porze godowej mógł zbudować tam gniazdo z pęcherzyków powietrza. Na czas tarła wybieramy samczyka najmocniej wybarwionego i umieszczamy z nim kilka samic. Po złożeniu ikry przez samiczki należy je odłowić by nie przeszkadzały samczykowi w opiece nad potomstwem. Po kilku dniach odławiamy także samca, który może zacząć zjadać młode. Małe cierniki karmimy pierwotniakami i planktonem.

Mechanizm molekularny zmian morfologicznych w ewolucji cierników

Mechanizm molekularny zmian morfologicznych w ewolucji cierników (Gasterosteus aculeatus). Rysunek na podstawie pracy zespołu Davida Kingsleya z Uniwersytetu Stanforda. [1]

A, C. Schematyczny rysunek formy morskiej i słodkowodnej ciernika, widok od strony brzusznej. Zaznaczone struktury pasa barkowego (kolor żółty) i miednicowego (niebieski). Forma słodkowodna ma zredukowane kolce odbytowe i struktury pasa miednicowego w porównaniu do formy morskiej. Pas barkowy pozostaje bez zmian.

B, D. Schematyczny rysunek fragmentu genomu ciernika zawierający gen Pitx1. Kolorem czarnym zaznaczona jest nić DNA; kolorem lazurowym sekwencje regulatorowe odpowiadające za ekspresję Pitx1 w wymienionych strukturach; kolorem czerwonym sekwencja kodująca genu Pitx1.

Przyczyną redukcji pasa miednicowego u cierników słodkowodnych jest mutacja w jednym z enhancerów (kolor niebieski) genu Pitx1 (kolor czerwony), powodująca brak ekspresji genu Pitx1 w zawiązkach płetwy odbytowej w okresie embrionalnym. Płetwy odbytowe, u cierników przekształcone w kolce, są strukturami homologicznymi z tylnymi kończynami innych kręgowców. Gen Pitx1 warunkuje różnice strukturalne pomiędzy przednimi i tylnymi kończynami kręgowców.

U formy słodkowodnej zauważalna jest asymetria zredukowanych kolców, kolec po lewej stronie jest nieco większy. Spowodowane jest to efektem genu Pitx2, którego produkt jest zbliżony do białka Pitx1. W odróżnieniu od Pitx1 gen Pitx2 ulega ekspresji tylko w lewej części ciała, normalnie warunkując asymetryczne położenie narządów, na przykład serca po lewej stronie. W przypadku cierników słodkowodnych, jego słaby efekt powoduje silniejsze rozwinięcie kolców po lewej stronie ciała.


Filmik:

Zobacz też


źródło: artykuł [1] w Wikipedii, licencja: GNU FDL, autorzy: [2]

Osobiste
technika