Dafnia

Z Akwarystyka wiki
Rozwielitka
Daphnia magnaF.png
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ stawonogi
Podtyp skorupiaki
Gromada skrzelonogi
Rząd dwupancerzowce
Podrząd wioślarki
Rodzina Daphniidae
Rodzaj dafnia
Nazwa systematyczna
Daphnia
O. F. Müller, 1785
Systematyka w Wikispecies
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Dafnia, rozwielitka (Daphnia) – rodzaj słodkowodnych stawonogów zaliczanych do grupy wioślarek.

Opis

Posiadają 2 pary odnóży głowowych, z których druga para stanowi główny narząd ruchu oraz 5 par odnóży tułowiowych, pełniących funkcje filtracyjne. Odżywiają się zawiesiną organiczną, którą odfiltrowują z wody. Zamieszkują zbiorniki słodkowodne. Rozwielitki poruszają się skokami. Rozmiary ich ciała wahają się od 1 mm do 6 mm. Samce, które są znacznie mniejsze od samic, pojawiają się okresowo, głównie przed porą zimową, potrzebne do zapłodnienia tzw. jaj zimowych, z których wylęgają się samice rozmnażające się partenogenetycznie. Zjawisko to nazywane jest heterogonią i zależne jest od warunków zewnętrznych. Jakkolwiek istnieją klony obligatoryjnie partenogenetyczne.

Daphnia magna01.jpg

Jaja o natychmiastowym rozwoju noszone są przez samice na grzbiecie pod pancerzem, w komorze lęgowej (kładce jajowej) do momentu usamodzielnienia się potomstwa. Jaja zimowe przechodzą przez okres obligatoryjnego spoczynku, nie rozwijają się w komorze lęgowej lecz uwalniane są w chitynowym ephippium (forma przetrwalna) do środowiska, gdzie oczekują na nadejście sprzyjających warunków życiowych. Stan spoczynku trwać może do kilkudziesięciu lat.

Znaczenie

Dafnie stanowią ważny składnik planktonu słodkowodnego będąc podstawowym pokarmem większości ryb i innych zwierząt wodnych. Żywe i suszone wykorzystywane są przez akwarystów jako pokarm dla ryb akwariowych. Chętnie wykorzystywane przez naukowców w badaniach procesów ekologicznych.

Na nagraniu video widać pracę organów wewnętrznych rozwielitki




źródło: artykuł [1] w Wikipedii, licencja: GNU FDL, autorzy: [[2]]
Osobiste
technika