Ketapang

Migdałecznik właściwyZ Wikipedii, wolnej encyklopedii Skocz do: nawigacji, szukaj Migdałecznik właściwy

Systematyka[1] Domena: eukarionty

Królestwo: rośliny

Gromada: okrytonasienne

Klasa: dwuliścienne

Rząd: mirtowce

Rodzina: trudziczkowate

Rodzaj: migdałecznik

Gatunek: migdałecznik właściwy

Nazwa systematyczna Terminalia catappa L. Syst. nat. ed. 12, 2:674. 1767

Zdjęcia i grafiki w Commons 

Pokrój drzewa KwiatyMigdałecznik właściwy (Terminalia catappa) – gatunek rośliny z rodziny trudziczkowatych (Combretaceae). Występuje w strefie klimatu tropikalnego.

Spis treści [ukryj] 1 Zasięg geograficzny 2 Morfologia 3 Biologia 4 Zastosowania 5 Przypisy 6 Bibliografia

Zasięg geograficzny[edytuj]Gatunek rozprzestrzeniony w tropikach o niepewnym pochodzeniu. Od dawna jest uprawiany od Afryki (zwłaszcza na Madagaskarze) przez Azję południową do północnej Australii i Nowa Gwinei. Wprowadzony został również do tropikalnych regionów obu Ameryk, m.in. jako roślina ozdobna i ocieniająca.

Morfologia[edytuj]Pokrój

Drzewo do 25-35 m wysokości. Korona u drzew młodych pionowa, symetryczna i poziomymi gałęziami, a u starszych bardziej spłaszczona i rozpostarta parasolowato. Gałęzie są rozmieszczone w wyraźnych warstwach. Liście Duże (15-25cm długości i 10-14cm szerokości), odwrotnie jajowate, całobrzegie, wierzchem połyskujące i twarde, spodem owłosione, ciemno zielone, ale w porze suchej, przed opadnięciem przybierające inne barwy(różowawo- czerwonawą, żółto-brązową), zwykle skupione po 6—8 na końcach pędów. Kwiaty Obupłciowe wyrastają na tym samym okazie, zebrane w kwiatostany groniaste (szczytowe lub na końcach gałęzi), drobne (1 cm średnicy), pozbawione płatków z okwiatem 5-ząbkowym, z zewnątrz zielonkawym, wewnątrz białym, z żółtawym dnem; 10 pręcików i 1 słupek. Owoc Pestkowiec spłaszczony, jajowaty (na 5-7 cm długi i 3-5,5 cm szeroki). Początkowo zielony, potem żółty, dojrzały czerwony. Z jednym nasieniem, który za sprawą skorkowaciałej warstwy zewnętrznej jest lekkie i przenoszone przez wodę. Nasienie w pełni dojrzałe jest jadalne, a w smaku przypomina migdał, o nieznacznie kwaśnym posmaku.

Biologia[edytuj]Drewno jest czerwone, ścisłe i stosunkowo odporne na działanie wody. Liście zawierają: flawonoidy (kaempferol, kwercetyna), taniny (punikalina, punikalagina, terkatyna), saponiny, fitosterole. Wybarwione przed opadnięciem: barwniki ksantofilowe (wiolaksantyna, luteina, zeaksantyna). Nasiona zawierają tłuszcze. Kora, okrywa owocowa i liście są bogate w garbniki.

Zastosowania[edytuj] Ten artykuł od 2010-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.

Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Aby uczynić artykuł weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Migdałowiec właściwy jest sadzony jako drzewo ozdobne i ocieniające. Drewno jest stosowane w budownictwie okrętowym, a na Polinezji do wyrobu kanu. Liście w akwarium mają obniżać pH i zawartość metali ciężkich. Kora, okrywa owocowa i liście ze względu na stężenie garbników używane są poza medycyną także w garbarstwie i do wytwarzania farb drukarskich (wraz z solami żelaza daje czarny barwnik).

Opadłe liście używane są na Tajwanie w schorzeniach wątroby, a w Surinamie, napar z liści jest stosowany w biegunkach (m.in. czerwonce). Uważa się, że liście mogą zawierać związki wprawdzie zapobiegające nowotworzeniu, ale nie zwalczają już istniejących nowotworów oraz przeciwutleniające. Ze względu na zawartość ksantofili w przebarwionych liściach w rejonach występowania mogą one być brane pod uwagę jako dodatek do żywności w AMD i innych schorzeniach siatkówki.

Przypisy1.↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-02-23].

Bibliografia[edytuj]1.Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1985 (wydanie V).