Jazgarz (Gymnocephalus cernuus)
(Foto wikipedia)
Tym razem przedstawię rybkę, która nadaje się do trochę mniejszych szkieł. Zabijana i przeklinana przez wędkarzy stanowi bardzo ciekawy gatunek akwarystyczny, a co więcej w temp pokojowej chowa się bez żadnych problemów… ale o tym przeczytacie w dalszej części. Zapraszam
(Foto
www.mp.umk.pl)
Charakterystyka:
Jazgarz jest rybą z rodziny okoniowatych. Budową bardzo przypomina jego kuzyna Okonia, lekko wygrzbiecone ciało z charakterystyczną dla tej rodziny płetwą grzbietową wyposażoną w twarde dość spore promienie. Jego skrzela mają metaliczny połysk i są zaopatrzone w niewielkie kolce. Boki pokryte niewielkimi szorstkimi łuskami mają kolor brązowo-oliwkowy. Rozsiane po nich ciemne plamki i wzory sprawiają, że rybka ta pięknie prezentuje się w akwarium. Pysk krótki i tępy z niewielkimi ostrymi zębami. Płetwy brzuszne mają lekko pomarańczowy odcień. Jazgarz osiąga od 15 do 20 cm, lecz trzymany od małego w akwarium rzadko przekracza 10. W Polsce traktowany jest jako chwast rybny wędkarzom wręcz zaleca się zabijanie tych rybek. Dlaczego? Dowiecie się w dalszej części…
Występowanie:
Europa z wyjątkiem Półwyspu Kolskiego, północnej Skandynawii, Szkocji i Irlandii oraz południowej Francji. Zasiedla wody słodkie, jeziora i zbiorniki zaporowe, większe rzeki i starorzecza. Unika wód górskich.
(Foto nurkomania.pl) Stado młodych jazgarzy pośród podwodnych głazów.
Tryb życia:
Przebywa zawsze w pobliżu dna, często w niewielkich stadach na bardzo dużych głębokościach. Najbardziej aktywny jest w godzinach rannych. Starsze osobniki stają się samotnikami. Jest dość odporny na zanieczyszczenia wody, przez co bez problemowo zasiedla większość zbiorników wodnych w Polsce.
Kamienisty brzeg - ulubione miejsce jazgarzy
Akwarium dla Jazgarza:
Minimalnie szkło powinno mieć 120 l o możliwie jak największej powierzchni dna. Jazgarzom powinniśmy zapewnić miękkie podłoże, piach moim zdaniem jest najodpowiedniejszy. Należy zapewnić im dużo kryjówek, gałęzie, duże kamienie, gliniane doniczki i korzenie. Proponowałbym zrezygnować z roślin na rzecz słabego oświetlenia, które bardzo sprzyja w ośmielaniu naszych podopiecznych i obserwowania ich ciekawych zachowań. W tak minimalnym litrażu ja osobiście proponowałbym 2 osobniki. Choć w naturze zbierają się w grupy, w akwariach, przynajmniej moich nie wykazywały zachowań i upodobań ławicowych. Jazgarza bez problemu możemy hodować w temperaturze 20-22 stopni C, co sporo ułatwia sprawę, ponieważ niepotrzebny jest dodatkowy sprzęt, jakim jest chłodziarka. Ryba ta ma naprawdę silne zdolności przystosowawcze. Brudna woda, wysokie lub niskie temperatury są dla niej nie straszne dlatego jest wdzięcznym obiektem akwarystycznym i polecam ją początkującym akwarystą zimnowodnym. W większym szkle jako współmieszkańców proponuje kiełbie, krąpie lub płocie. Oczywiście wymagana jest silna filtracja i bez kubełka się nie obejdzie.
Karmienie:
Bardzo łatwo przystosowują się do mrożonej ochotki i wodzienia. Mniejsze osobniki w naturze odżywiają się planktonem i bentosem. W niewoli proponuje karmienie mrożoną i żywą ochotką na przemian z narybkiem gupików. I powrócę teraz do początku… Dorosłe osobniki najchętniej odżywiają się ikrą i wylęgiem ryb spore ich stada potrafią splądrować całe tarliska innych ryb. Wędkarze przeklinają te ryby, sam spotykałem się nad wodą z aktami zabijania jazgarzy czasami dziesiątkami przez pseudo obrońców polskich ryb. Boją się go również posiadacze oczek i stawików, ponieważ jego ikra potrafi trafić do akwenu nawet na nogach kaczek czy łabędzi.
(foto Wędeczka.zafriko.pl)
Rozmnażanie:
Tarło od marca do maja (w temperaturze wody 10-15°C). Dojrzałe płciowo osobniki łączą się w stada, poszukujące odpowiedniego do rozrodu miejsca w płytkiej strefie brzegowej. Bladożółtawa ikra o średnicy 0,5-1 mm (50000-100000, zależnie od wielkości samicy), składana jest porcjami na kamieniach, rzadziej na roślinach, w postaci galaretowatych sznurów i zbryleń. Okres inkubacji 8-12 dni. Bezbarwne larwy o długości 3-4 mm mają duży woreczek żółtkowy. Zawsze pod koniec okresu rozrodu obserwuje się liczne śniecią biorących w nim udział osobników. Wydaje się, że podobnie jak ma to miejsce u stynki, zwłaszcza starsze osobniki nie są w stanie zregenerować sił po zbyt wyczerpującym dla ich organizmu akcie rozrodu. Dojrzałość płciową jazgarz uzyskuje zwykle w końcu drugiego roku życia. (źródło fishing.pl po prostu nie ująłbym tego lepiej)
Pozyskiwanie:
I tu znów mogą pomóc znajomi wędkarze rybka nie posiada okresu ochronnego ani wymiaru. Tam gdzie występują złapanie ich np. na białego robaka nie sprawia żadnych kłopotów. Innym sposobem jest podrywka i zanęta kiełbiowa, najlepiej szukać go nad ranem przy tamach i głazach.
To wszystko co chciałem przekazać o Jazgarzu, wdzięcznym i ładnie ubarwionym małym drapieżniku polskich wód. Mam nadzieje, że zainteresowałem tym arcikiem czytelników forum, i dziękuje mocno za uwagę…Asagoth
