Kostioza

Z Akwarystyka wiki
Wersja Hodowlaniec (dyskusja | edycje) z dnia 21:45, 28 gru 2010

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Kostioza, ichtiobodoza, (Costiosis) – pasożytnicza choroba ryb wywoływana przez wiciowce z rodzaju Ichthyobodo. Wyróżnia się dwa gatunki wiciowców z rodzaju Ichthyobodo: I. necatrix oraz I. pyriformis, z czego ten pierwszy jest najczęstszą przyczyną wywoływania tej choroby. Nazwa wywodzi się od dawniej używanej nazwy rodzajowej Costia.

Spis treści

Etiologia

Kostioza jest chorobą występująca w hodowli sztucznej, atakującą przede wszystkim ryby młode. Wywołują ją bardzo małe wiciowce (długość pasożyta 10-20 µm, szerokość6-10 µm). Na żywicielu I. necatrix jest kształtu nerkowatego, natomiast poza nim pasożyt przybiera formę bardziej kulistą. Po brzusznej stronie ciała posiada otwór gębowy — cytostom oraz dwie pary wici (krótsze i dłuższe). W cytoplazmie można zaobserwować okrągłe jądro umieszczone w centrum oraz wicie wakuoli. Za ich pomocą może pływać przez jakiś czas czas w wodzie. Po napotkaniu żywiciela zwężonym końcem działającym jak przyssawka przytwierdza się do skóry. Gdy opuści swego żywiciela żyje tylko ok. 30-60 minut. Potrafi jednak wytworzyć swoiste cysty przetrwalnikowe (7-10 µm), które to potrafią przetrwać bardzo długi okres czasu. Najczęściej pojawia się na skórze ryby, płetwach, rzadziej na skrzelach. W hodowli akwariowej pojawia się bardzo rzadko ze względu na temperaturę panującą w akwarium, atakując najczęściej narybek. W temperaturze 30°C i wyższej pasożyty giną.

Źródło inwazji

Źródłem rozprzestrzeniania się tej choroby są najczęściej zarażone ryby. W hodowli stawowej zdarzają się przypadki rozpowszechnianie się choroby poprzez ptaki przenoszące padłą rybę zarażoną kostiozą z jednego zbiornika do drugiego.

Rozwój choroby

Ichthyobodo necatrix rozmnaża się poprzez podział podłużny, zależny od temperatury, najszybciej w temperaturze ok. 25°C i wodzie dającej odczyn bardziej kwaśny (pH) 4,5 – 6,0).

Objawy

Rozwój choroby powoduje ogólne osłabienie ryby. Na powierzchni ciała pojawia się biały nalot wywołany wydzielaniem się nadmiernej ilości śluzu związanego z reakcją obronną skóry ryby na inwazję pasożytów. W miejscach, gdzie dokonała się inwazja skóra wykazuje przekrwienia i wybroczyny. Ryby ocierają się o rośliny i przedmioty starając się pozbyć „natręta”, zaś ich ruchy stają się chwiejne. Na płetwach można zauważyć ich postrzępienie. Skrzela bledną, pokrywając się dużą ilością śluzu. W następstwie ataku na skrzela ryba wykazuje objawy duszności. Podpływa do miejsc najlepiej dotlenionych, z trudem łapie powietrze z powierzchni wody. Ryby przestają żerować i szybko chudną. W stadium już bardzo zaawansowanym na skórze, płetwach i skrzelach mogą pojawić się ogniska martwe.

Zwalczanie

Skutecznym sposobem na leczenie są kąpiele lecznicze. Przeprowadzać je należy w oddzielnych zbiornikach:

Zapobieganie chorobie

W profilaktyce należy zwracać szczególną uwagę na stan zdrowotny sprowadzanych ryb. W celach zapobiegnięcia choroby należy poddać nowe ryby kąpieli w 1 % roztworze soli kuchennej, na okres 30 minut przez kilka dni. Zabieg ten dobrze jest powtórzyć w odstępach 2-3 dniowych.

Zobacz też

Choroby ryb akwariowych

Bibliografia

Źródło

Wikipedia (jestem pierwszym autorem)

Osobiste
technika