|
|
Naskalnik Regana Julidochromis regani (Poll, 1942)
(Przedruk elektroniczny za zgodą PZA z czasopisma "Akwarium" nr.
1-2/84)
Aleksy Moj
Ojczyzną naskalników Regana jest
Afryka, a ściślej mówiąc jezioro Tanganika w którym żyje wśród skał - rumowiska
otoczaków różnej wielkości - w strefie przybrzeżnej. Jest endemitą. Do Europy
został sprowadzony w roku 1958.
Zanim opiszę dokładnie tę rybę, chciałbym powiedzieć
dwa słowa o człowieku, którego zalicza się do wybitnych ichtiologów - systematyków,
a z którego nazwiskiem łączy się nasz naskalnik.
Charles Tate Regan urodził się 1 lutego 1878 roku w Shereborne w południowej Anglii. Zmarł 12 stycznia 1943 roku. Rodzice jego byli muzykami i on sam uczęszczał do szkoły, w której głównym przedmiotem była właśnie muzyka. Uprawiał również lekkoatletykę, grał w piłkę nożną, wędkował, dla relaksu grywał w szachy. Ukończył Uniwersytet w Cabridge i w 1901 roku zaczął pracować w British Museum. Był uczniem - asystentem sławnego belgijskiego ichtiologa George Alberta Boulengera i to pod jego wpływem stał się Regan dokładnym i ścisłym systematykiem. Uporządkował on, według najnowszej i wówczas obowiązującej systematyki, bardzo duże zbiory Muzeum Brytyjskiego.
Wracając do naszego naskalnika trzeba
powiedzieć, że w akwarium dorasta on nawet do 16 cm, natomiast w środowisku naturalnym
do 30 cm. (...) Rozróżnienie płci jest utrudnione. Inaczej niż u innych pielęgnic
samica zwykle jest większa niż samiec (choć nie jest to regułą) i w okresie godów
grubsza w partii brzusznej. Uważny obserwator u dorosłych osobników może dostrzec, że
samiec ma pokładełko delikatniejsze i ostrzej zakończone niż samica, a także, że
koniec pokładełka samicy jest lekko skierowany ku przodowi, zaś samca do tyłu.
Dla naskalników urządzamy akwarium duże o długości co
najmniej 70-80 cm. Akwarium o wymiarach 70x40x40 cm wystarcza do hodowli jednej pary. W
akwarium tym dajemy podłoże z drobnoziarnistego żwiru a ścianę tylną zabudowujemy
aż do powierzchni wody kamieniami (mogą być otoczaki) tworząc liczne groty i szczeliny
służące do ukrycia się ryb i składania ikry. Ryby zajmują na stałe określone
rewiry, strzegąc ich i przepędzając każdego intruza. Rośliny sadzimy twarde, np.
mikrozorium oskrzydlone (Microsorium pteropus).
Woda o twardości 8 do 14°n i odczynie alkalicznym pH 8,5
do 9,2. Temperatura w czasie rozmnażania 25-27°C. Poza okresem godowym wystarczy
temperatura od 22 do 25°C.
Pary dobierają się same. Ikrę składają zwykle na
sklepieniach, w grotach, w ilości do 300 ziaren. Rodzice pielęgnują ikrę i nie
troszczą się zwykle o narybek, który nie oddala się poza rejon pilnie strzeżony przez
parę rodzicielską. Narybek pływa przy skałach, a w razie niebezpieczeństwa chroni
się wśród szczelin, ciasno przylegając brzuszkami do kamieni. Obserwowano jednak i
takie przypadki, gdy jedno z rodziców brało do pyska pojedyncze sztuki, gdy oddaliły
się one od stada i zbliżyły do granicy strzeżonego rewiru i po "przeżuciu"
wypuszczały (włączały) do gromady narybku. Narybek zaczynamy karmić z chwilą jego
wypłynięcia z groty.
Jak już wspomniałem, pary dobierają się same, ale samce
naskalników Regana nie są monogamistami. Odbywają tarło z różnymi samicami. Ryby
rodzaju Julidochromis są pięknie ubarwione i niewątpliwie mogą stanowić
ozdobę naszych akwariów.
Akwarium 1-2/84
|
|
